PRODUCTIES ZIJN EEN MUST

Kijkende naar de hardcore anno 2009, zie je tegenwoordig aardig wat nieuwe namen erdoorheen komen. Waar je in de jaren ’90 je vooral kon onderscheiden met je draai-skills, is het tegenwoordig een must om te produceren als artiest. Is het produceren misschien wel belangrijker geworden voor een hardcore-artiest dan een goede DJ zijn? Dana: “Het is niet belangrijker, maar wel belangrijk. Als je als nieuweling ertussen wilt komen, kan dat bijna niet meer zonder productie.” Korsakoff: “Maar je ziet het wel aan Evil Activities. Die maakte vorig jaar het beste album van 2008, en die draaide overal. Begrijp me écht niet verkeerd: hij heeft dat ab-so-luut verdiend, maar dat was wel een gevolg van de release van het album.” Lindsay produceert zelf natuurlijk ook en bracht vorig jaar ook een album uit. Wat is dan haar drijfveer om een album te maken? “Met een album wil ik laten zien waar ik voor sta.” Marc: “Een album is een visitekaartje.” The Viper vult aan: “Vroeger had je ook niet zoveel DJ’s, tegenwoordig kan iedereen draaien. Maar nu downloaden mensen platen en checken de muziek op hun iPod: hey, dat is van Outblast of van Korsakoff. Dat is vet!”

NIEUW TALENT

“En toch kan ik nog steeds onder de indruk zijn van goede DJ’s”, zegt Marc: “Onlangs moest ik met Korsakoff ergens draaien, en daar viel mijn mond echt open. Twee jonge jongens die écht zo ongelooflijk waren… wow! Korsakoff: “Maar toch, die jongens moeten wel met een productie komen na verloop van tijd om écht naar de top door te stromen.” Dana: “En toch: producers draaien niet, dan doen de DJ’s nog steeds.” Is het een ongunstige ontwikkeling dat de DJ tegenwoordig steeds meer producer moet zijn? “Dat denk ik niet nee”, vervolgt Dana. Korsakoff vult aan: “Het is alleen maar een goede ontwikkeling als er steeds betere tracks komen.” “Kijk, ik ben begonnen als DJ”, aldus Outblast: “Ik maakte m’n moeder helemaal gek vroeger. En ik had vrij relaxte buren dus dat kon allemaal ƒº, maar op een gegeven moment ben ik ook gaan produceren.” Anno 2009 ligt die situatie wel wat minder strak: in het huidige klimaat kun je zien dat er veel producers zich later gaan interesseren voor het draaien.

LAT LIGT HOOG

Ook is het tegenwoordig steeds toegankelijker om te produceren door de revolutionare technieken met de computers. Korsakoff heeft daar wel een extra opvatting naast: “Ja dat is dan wel zo, maar de kwaliteit is zo ongelooflijk hoog dat het moeilijker is geworden om in te stappen. Ook hebben jongeren tegenwoordig steeds meer te doen, dus zul je minder snel in Fruity Loops een track maken.” “Maar je kunt tegenwoordig steeds makkelijker een idee uitwerken”, aldus The Viper: “Met één programmaatje kun  je al een track maken, althans de basis ervan.” “Maar toch merk je wel dat er weinig nieuwe aanwinsten zijn qua producers”, vindt Outblast. Melvin vult aan: “Wij hebben al jarenlang ervaring met die apparatuur, zij niet.” “En dat is lang niet het belangrijkste, het gaat om je creativiteit,” benadrukt Marc: “Kijk naar mij: je kunt nog zo’n dikke studio hebben, maar ik bak er ook nog steeds niets van,” zegt hij met een knipoog. En voor de zoveelste keer tijdens het interview klinkt een keihard gelach door de woonkamer uit vijf kelen. Outblast: “Het is een evolutie: die jongens die nu opkomen hebben weer een andere fundering dan de jongens die rond 2000 opkwamen. Zij werken vanuit een andere basis. Kijk naar Amnesys en Mad Dog. Zij komen weer met nieuwe frisse ideeën. Maar ook uit Nederland komen goede dingen hoor. En dat inspireert mij dan weer. Maar het wordt wel steeds moeilijker, in de hardcore is het niveau gewoon veel hoger.” Melvin: “Ik zou nu wel graag zien, dat er een groep van tien jongens opstaat en zegt: yo, dít wordt het.” “Maar ik wil wél dat het kwalitatief al op een goed niveau zit”, vult Marc opnieuw aan: “Het moet niet zo zijn dat ‘wij’ hun platen gaan maken. Ik heb graag contact met mensen die met producties bezig zijn, en die geef ik dan ook tips. Maar ze moeten het wel zelf doen!”

EIGEN DING

Ze staan allemaal al jaren aan de top, maar hoe blijven Outblast, The Viper, Dana en Korsakoff aan de top? Outblast: “Dat is eigenlijk vrij makkelijk: ik moet gewoon mijn ding blijven doen: doen wat ik zelf tof vind. Dat kan een melodieuze track zijn, maar ook een heftige plaat als “Eksess Die Naait”.” The Viper: “Als je producer bent moet je ook bij je tijd blijven.” “Maar ook als DJ moet je je eigen ding blijven doen”, springt Korsakoff gelijk in: “Ik heb in het begin best wel wat gezeik gehad, want ik wil niet altijd gelijk op 170 BPM beginnen, mensen vroegen mij wel eens waarom ik zo langzaam begon. Ik vind dat langzamere ook gewoon vet!” Dana: “Als ik om 23.00 uur ergens moest draaien en die persoon voor mij sluit af op 180 BPM, ga ik echt niet door op die 180, dan neem ik ook wat gas terug.” Outblast vult aan: “Hardcore is toch ook niet gebonden aan een vast aantal BPM’s? Ik was vroeger helemaal gek van Miro. En neem nou “Poltergeist” bijvoorbeeld, dat was ook toch niet te snel.” “Wat te denken van “Flesh Is The Fever”, dat was ook heel langzaam!” merkt The Viper terecht op. “Misschien moeten we gewoon weer eens een tandje terug, een track maken met een limit op de BPM-counter rond de 150.”

MASH-UPS

We snijden een punt aan, waar ondergetekende van tevoren over had gedacht dat het een leuk discussie-item zou worden: het tenenkrommende verschijnsel van zes à zeven platen in één track verwerken. De mash-up was wellicht dé trend van 2008 in de hardcore. Tegenover elkaar zitten twee uitersten: de man die de mash-up introduceerde en de man uit wiens mond we al eerder optekenden dat hij er een fel tegenstander van is. The Viper: “Ik zal allereerst even uitleggen waarom ik ermee ben begonnen. Ik wilde graag af en toe wat oudere platen draaien in mijn sets, maar kwam erachter dat dat eigenlijk niet kon: de sound zou niet passen in mijn set, omdat hij te gedateerd is. Toen heb ik een keer de acapella van “Brohymn” door “Prednison Attack” gemixt, maar wel live. Toen dacht ik: hey dit is grappig! Toen heb ik daar een leuk ‘knippie’ van gemaakt. Maar dat is nu helemaal uit de hand gelopen.” Bekende voorbeelden van The Viper’s mash-ups zijn de cross-overs tussen “Twist” en “Outside World”, die samen “Twisted World” vormden en “Hardcore Vibes” contra “Bring That Shit Back”. Outblast reageert gelijk: “Dat bedoel ik ook niet met mash-ups. Voor mij is een mash-up een bestandje waarin vijf, zes tot zeven platen in één geheel worden gestopt van vijf minuten. Het liefst zoveel mogelijk achter elkaar, want dat is natuurlijk het vetste” zegt hij cynisch. “Ik heb naast DJ’s gestaan die vier vijf mash-ups achter elkaar draaien. Dat heeft toch niets meer met mixen te maken man. Kijk, als je het nou live doet: vet! Daar heb ik respect voor. En refixes vind ik ook vet. Maar niet zo’n ding waar “Loose Control”, “Go Get Ill” en “French Connection” in zitten. Verschrikkelijk!” Wanneer we Marc updaten dat die versie inmiddels alweer achterhaald is, omdat ze nu zelfs een extra lange mash-up hebben waar ook “Chronic Counter” in zit, wordt hij gek: “Nee, ah nee dat meen je niet hè…” Hij lacht het ongeloof weg. Melvin: “Maar dat was ook helemaal niet de intentie van die mash-ups!” Outblast: “Melvin heeft dat ook helemaal niet nodig, hij is een heel goede DJ. Maar ik heb ook naast DJ’s gestaan die echt goede producties op hun naam hebben, maar dan wel die dingen draaien.” Dana: “Als je die oude platen kunt draaien met een nieuwe kick…” “Nogmaals”, concludeert Outblast: “Een mash-up à la “Twisted World”: vet. Maar vier of vijf tracks, kom op man… dat is nep!” Er wordt instemmend geknikt door de hele tafel.

TOEKOMSTMUZIEK

Design the future is het thema van Masters of Hardcore. Wat is de toekomst? “We moeten blijven durven”, zegt Melvin mooi: “Niet alleen wij, maar ook de nieuwe generatie. Durven om nieuwe dingen te doen.” Marc: “Ik hoop dat de scene in de toekomst er net zo sterk voor staat als we nu staan. Hopen dat die frisse wind gaat waaien.” Waait die wind eigenlijk niet al? “Ja dat denk ik wel, misschien zijn we wel iets te sceptisch. Leg een track van 2004 naast een track uit 2008, en je hoort het verschil!” Dana: “Ook in de anthems zie je dat goed terug.” Korsakoff: “Kijk inderdaad maar naar “The Design”, dat is weer even iets nieuws, door dat gebruik van die vocoder. Veel anthems worden vrij veilig gehouden.” Dana: “Maar het zijn dan wel weer echte anthem-platen.” “Joh, tien jaar geleden zeiden mensen toch ook: oh dat duurt niet lang meer. Maar toen kwam er iets nieuws, en hop, daar gingen we weer!” De toekomst ziet er dus gewoon erg goed uit. Wat willen ze zelf nog bereiken? “Nou”, zegt Melvin: “ De aankomende Masters is voor mij echt een hoogtepunt, dat heb ik nog niet gehad.” Er wordt vreemd opgekeken: Outblast en Korsakoff kunnen niet geloven dat The Viper nog nooit mainstage heeft gestaan op Masters. “Daar heb ik wel echt op gewacht, en daar kijk ik heel erg naar uit.” Wanneer we Dana vragen naar haar ambities, vindt ze het moeilijk om concrete dingen te noemen: “Ik wil wel wat meer gaan produceren, verder vind ik het moeilijk om echt iets specifieks te noemen.” Ik zou ook wel andere artiesten willen gaan produceren”, vult Melvin nog aan.
Toekomst: wat gaan de DJ/ producers zelf nog doen in de komende tijd? Wanneer kunnen we eigenlijk nieuw werk van de tafelgenoten verwachten? “Er komt binnenkort een nieuwe EP van mij aan. En daar gaat sowieso een track opstaan die je niet van mij zou verwachten…” gniffelt Melvin na. Korsakoff: “Ik ben druk bezig in de studio, maar dan voor een nieuw album. Dat zal waarschijnlijk dit jaar nog uitkomen.” Outblast kondigt aan dat hij plannen heeft voor een samenwerkings-EP met een andere artiest en Dana zal dus ook meer van zich laten horen op productioneel gebied. Wanneer we het interview afronden, blijkt iemand het toch niet te kunnen laten. The Viper: “Nou Marc, ik denk dat we zo maar eens in de studio een dikke mash-up moeten maken!” Een laatste orkaan van gelach schalt door de ruimte heen.

Tekst: Onno Schram